Berberskink Eumeces algeriensis
Dieren in onze sanctuary
Mecus
Samen met veel andere soorten reptielen werden de Berberskink binnengebracht via het Natuurhulpcentrum Opglabeek na een inbeslagname uit een Frans dierenpark.. Alle dieren kunnen nu terug genieten van een nieuwe en een mooie toekomst.
Kenmerken
- Grootte:
- 30 - 45 cm
- Voedsel:
- halfwoestijnen enwoestijngebieden.
- Gewicht:
- 70 - 90GR.
- Leeftijd:
- 20 jaar
- Status:
- Niet bedreigd
- Familie:
- Berberskink
- Leefomgeving:
- Noord Afrika
Waar voelt hij zich op zijn best?
De berberskink komt voor in Marokko en Algerije. Hij leeft het liefst in hete, droge, zanderige gebieden zonder al te veel rotsen.
Wat eet hij graag?
Berberskinks zijn roofdieren. Ze voeden zich voornamelijk met geleedpotigen zoals insecten, maar ook kleine reptielen, zoogdieren en kleine vogels worden graag gegeten. In geringe mate eten ze bloemen, planten en fruit.
MEER INFO
Leefgebied
Het verspreidingsgebied van berberskinks strekt zich uit van het noordwesten van Afrika via het Midden-Oosten naar het noordwesten van India. Een kleine populatie kan je ook op Cyprus vinden. Het leefgebied van de berberskink bestaat uit woestijnen, semi-woestijnen en savannes.
Je kan de berberskinks zien zonnebaden op stenen of rotsen, maar de dieren zitten meestal verborgen op beschutte plaatsen als bescherming tegen roofdieren.
Uiterlijk
De Berberskink kan een lengte van 40 cm bereiken, waarvan het lichaam 15,5 tot 18 cm wordt en de staart 20 tot 22 cm. De ogen staan ver vooruit op de kop en zijn een beetje naar de zijkant van het hoofd gelegen. Er is een fijne, felgekleurde hoofdhuid rond de ogen. De twee neusgaten bevinden zich aan de voorkant van de kop. De ooropeningen worden beschermd door een verhullende, kam-achtige schaal die de oren tegen indringend zand beschermen. De korte maar sterke poten ondersteunen het slanke lichaam.
De berberskink heeft een olijf-grijze tot bruinachtige kleur. Gelijkmatig verdeeld over het lichaam kan je oranje tot oranje-gele en zwarte vlekken zien. De onderzijde is egaal lichtgeel.
Gedrag
Berberskinks leiden, zoals de meeste skinks, een rustig bestaan, verstopt tussen de rotsen, en zijn daarom zelden goed zichtbaar. In het koude seizoen hebben de dieren, vooral in de noordelijke regio's, een winterslaap van enkele maanden, die zich kan uitstrekken van september tot maart, afhankelijk van hun verspreidingsgebied. Gedurende deze periode kruipen de dieren in natuurlijke holtes weg, bijvoorbeeld onder stenen.
Tijdens de zomermaanden kruipen ze ’s morgens op rotsen of stenen om de juiste lichaamstemperatuur te bereiken. Berberskinks hebben geen constante lichaamstemperatuur.
Voortplanting in de natuur
De berberskink is pas geslachtsrijp op twee- of driejarige leeftijd. Het paarseizoen begint kort na de winterslaap, die meestal eindigt in maart. De paartijd bedraagt drie weken waarin verschillende paringen voorkomen. Na een succesvolle paring begint de zwangerschap van één maand. In de laatste 2 tot 3 weken van de zwangerschap, stopt het vrouwtje met eten en graaft verschillende gaten in een zanderige ondergrond. In elk van de gaten legt het vrouwtje 4 tot 5 eieren. Ze hebben een langwerpige vorm en een lengte van 2,5 centimeter. Afhankelijk van de omgevingstemperatuur strekt de incubatietijd zich uit over 50 tot 65 dagen. Kort na het uitkomen eindigt de broedzorg en zijn de jongeren alleen.
Bedreiging
De berberskink wordt door de IUCN Red List geclassificeerd als Minste Zorg.
Adopteer deze Berberskink