Groene leguaan Iguana iguana

Dieren in onze sanctuary

Maskra werd binnengebracht op 10/04/2014 door Natuurhulpcentrum Opglabeek.  Het gebeurd zo vaak dat eigenaren harteloos hun exotische huisdieren dumpen zodra zij ontdekten dat hun eens zó klein en schattig dier ongeschikt is als huisdier.   Sommigen worden vrijwillig afgestaan aan een tijdelijk opvangcentrum, minder gelukkigen worden gedumpt op straat of in een bos of laten het zo ver komen dat het dier door verwaarlozing in beslag wordt genomen.

Rhina werd binnengebracht op 13/12/2013 door het Wildtier- und Artenschuts opvangcentrum uit Duitsland.  Het gebeurd zo vaak dat eigenaren harteloos hun exotische huisdieren dumpen zodra zij ontdekten dat hun eens zó klein en schattig dier ongeschikt is als huisdier.   Sommigen worden vrijwillig afgestaan aan een tijdelijk opvangcentrum, minder gelukkigen worden gedumpt op straat of in een bos of laten het zo ver komen dat het dier door verwaarlozing in beslag wordt genomen.

Lowey werd binnengebracht het Natuurhulpcentrum. Het gebeurt zo vaak dat eigenaren harteloos hun exotische huisdieren dumpen zodra zij ontdekten dat hun eens zó klein en schattig dier ongeschikt is als huisdier. Sommigen worden vrijwillig afgestaan aan een tijdelijk opvangcentrum, minder gelukkigen worden gedumpt op straat of in een bos of laten het zo ver komen dat het dier door verwaarlozing in beslag wordt genomen.

Varyn werd samen met een andere groene leguaan binnengebracht door het Natuurhulpcentrum. Het gebeurt zo vaak dat eigenaren harteloos hun exotische huisdieren dumpen zodra zij ontdekten dat hun eens zó klein en schattig dier ongeschikt is als huisdier. Sommigen worden vrijwillig afgestaan aan een tijdelijk opvangcentrum, minder gelukkigen worden gedumpt op straat of in een bos of laten het zo ver komen dat het dier door verwaarlozing in beslag wordt genomen.

Lea komt van een particulier die ondanks goede intenties erachter kwam dat hij zelf niet aan de volledige zorg voor Lea kon voldoen. Hij nam zelf met De Zonnegloed contact op om samen een betere thuis voor Lea te zoeken. 

Kenmerken

Grootte:

1 - 2 m

Voedsel:

groenten, bes, bloemen, bladeren

Gewicht:

10.5 kg

Leeftijd:

30 jaar/ans/years

Draagtijd:

65 - 90 dagen/jours/days

Status:

Niet bedreigd

Familie:

Groene leguaan

Leefgebied:

Midden-Amerika en het Noorden van Zuid-Amerika

Waar voelt hij zich op zijn best?

De groene leguaan leeft in zuidelijk Noord-Amerika, geheel Midden-Amerika en grote delen van noordelijk en centraal Zuid-Amerika.  De leguaan komt voor in bossen en houdt zich op in takken, bij voorkeur langs de waterkant.  

Wat eet hij graag?

De leguaan is eenmaal volwassen een vegetariër die voornamelijk bladeren eet.  Jonge dieren eten deels insecten deels pantaardig voedsel. 

MEER INFO

Habitat en leefgebied
Voornamelijk in Midden-Amerika, noord en centraal Zuid-Amerika en ook een beetje in het uiterste zuiden van Noord-Amerika. Maar dan kan het gaan om ontsnapte huisdieren. Ook in Florida en verschillende eilanden lopen er zo een heleboel rond, maar daar horen ze van nature niet thuis.

Liefst van al heeft de groene leguaan klimmogelijkheden en is het dus altijd in bossen te vinden, waar het dan ligt te rusten op de takken om zich op te warmen. Ze vertoeven ook vaak nabij waterlopen. Ze zijn dan ook goede zwemmers. Bij gevaar laten ze zich dan gewoon vallen in het water om zo te ontsnappen.

Voeding
Een pure vegetariër, het eet vooral bladeren. Daarom wordt het ook wel eens een folivoor genoemd. Maar het zal ook wel eens aan groenten en fruit eten, tot groot ongenoegen van de boeren. Jonge dieren zouden ook wel eens wat insecten eten omdat zij nog in volle groei zijn en de extra eiwitten nodig hebben.

Uiterlijk
Je herkent de groene leguaan gemakkelijk aan zijn hele lange staart en een opvallend grote, ronde schub aan de zijkant van de kop. Verder kan je ook de keelflap (eigenlijk naam, de keelwam) daaronder opmerken en de stekelkam die over de hele rug en staart loopt. Een hele jonge groene leguaan heeft deze stekels nog niet en lijkt er daardoor niet altijd op. Daarom zoek je best altijd naar die grote ronde schub.

Niet elke groene leguaan is ook groen. Afhankelijk van waar ze leven, kunnen ze groen, zwart, blauw of zelfs rood en oranje lijken.

Bij mannetjes is die keelwam vaak groter en heeft het een rij van uitsteeksels. Hoe dominanter het mannetje, hoe groter deze structuren.

Ze kunnen tot wel twee meter lang worden, waarvan de staart het grootste deel inneemt. Deze is goed voor hun evenwicht, maar ook om zich te verdedigen en voort te bewegen in het water.

Levenswijze
Een reptiel leeft altijd overdag, zodat het goed gebruik kan maken van de warmte van de zon. Die hebben ze nodig om te kunnen bewegen en ook te verteren, niet zoals wij warmbloedige zoogdieren of vogels. ’s Nachts blijft het dan slapen in een gegraven hol tussen de struiken. Of als het teveel regent, keren ze hier ook naar terug.

Groene leguanen leven in groepsverband met een dominant mannetje. Dit is zo goed als altijd de grootste, met de grootste keelwam, en het grootste karakter. Deze neemt altijd de beste plaatsjes in om te zonnen. Andere mannetjes, van in of buiten de groep, kunnen dit dominant mannetje uitdagen. Dan gaan beide partijen zich zo groot mogelijk maken om elkaar te intimideren, want een echt gevecht vermijden ze liever. Want gewond raken in de natuur betekent vaak de dood.

Wetenswaardigheden
In bepaalde landen van Centraal- en Zuid-Amerika wordt de groene leguaan wel eens opgegeten. Het is dan ook goedkoper dan rundsvlees. Het kan gaan om bushmeat, stroperij dus, maar er zijn ook al boerderijen die zich bezighouden met het kweken van groene leguaan als bron van vlees. Het zou naar kip smaken en wordt daarom ook wel eens “kip van de bomen” genoemd.

Hun krachtige poten gebruiken ze niet alleen om snel mee weg te lopen, maar ook om nesten te graven. Elke poot heeft vijf tenen, wat niet altijd zo is bij andere soorten hagedissen.

Predatie
Als een leguaan zo op een tak ligt, is het een uitstekend doelwit voor verschillende roofvogels. Ook voor naderende, sluipende slangen moeten ze opletten. Jongere leguanen hebben het ook wat harder te verduren en moeten van nog meer waarachtig zijn. Zelfs een toekan zou eens een jonge groene leguaan vangen en opeten. Ook de eieren zijn kwetsbaar. Deze worden wel eens opgegraven door ratten of varkens.

Overleven ze dit allemaal, kunnen ze meer dan 20 jaar oud worden.

Voortplanting in de natuur
Het dominante mannetje paart met verschillende vrouwtjes, en als die even niet oplet, slaan de minder dominante mannetjes hun slag. Het mannetje probeert altijd eerst het vrouwtje te versieren door met zijn kop te trillen en te knikken. Dan klimt hij op het vrouwtje en bijt zich vast. Door de schubben heeft het vrouwtje hier niet al te veel last van.

Het vrouwtje legt haar eieren in een kleine tunnel dat ze zelf graaft, eventueel met verschillende kamers. Vaak gebruikt ze dezelfde tunnel voor een aantal jaren lang. Hierin legt ze dan tientallen eieren. Na 65 dagen komen dan de jonge leguanen uit het ei. Alle eieren komen ongeveer tegelijk uit, zodat als ze samen wegvluchten, er altijd wel een paar zullen ontsnappen als een predator op de loer ligt. Maar vele overleven het niet tot volwassenheid. Sommige schattingen hebben het maar over 3% van alle juvenielen die ouder worden dan een jaar.

Bedreiging
Door toedoen van de mens zijn de aantallen sterk geminderd. Dit komt door de jacht als voedselbroen, maar ook door de introductie van allerlei nieuwe dieren zoals ratten en varkens die de eieren opeten, honden en katten die de leguanen zelf achterna zitten maar ook geiten en schapen die het voedsel van de leguanen opeten. Ze zijn ook heel populair als huisdier waardoor veel uit het wild werden gevangen.

Maar omdat ze met nog meer dan genoeg zijn, zijn ze “Niet Bedreigd”.