Lasiodora parahybana Lasiodora parahybana
Dieren in onze sanctuary
Peaches
Peaches werd gevonden tijdens een uithuiszetting in Poperinge. Tussen alle rommel werd een kleine terrarium gevonden waar deze grote zwarte vogelspin in werd gehuisvest. De politie nam contact op met onze sanctuary om hem een geschikte nieuwe thuis te bieden. Nu kan hij genieten van een ruime verblijf, met voldoende schuilplekjes en de juiste zorg.
Kenmerken
- Grootte:
- tot 25 cm
- Voedsel:
- Grotere insecten, amfibieën en kleine knaagdieren en reptielen
- Gewicht:
- tot 100 gram
- Status:
- Niet geëvalueerd
- Familie:
- Lasiodora parahybana
- Leefomgeving:
- Bosbodems
- Leefgebied:
- Brazilië
Waar voelt hij zich op zijn best?
Deze vogelspin kan je terugvinden in het tropisch regenwoud van Brazilië.
Hij houdt van een temperatuur tussen de 23 en 25°C en een luchtvochtigheidsgraad van 65%.
Wat eet hij graag?
Deze vogelspin is een omnivoor en eet alles wat het te pakken kan krijgen. Dit gaat van kleine kevers, kleine knaag- en zoogdieren tot zelf gifslangen.
Eerst vangt de tarantula de prooi, vervolgens houdt hij het onder bedwang door gif te injecteren. De spin spuugt verteringsvloeistoffen over de prooi waardoor het reeds half verteerd alvorens op te zuigen.
Wanneer de spin een prooi vangt maar nog geen honger heeft gaat hij het inpakken voor later.
Weetje
- Er zijn wereldwijd maar drie vogelspinnen die groter kunnen worden.
- Deze spinnen maken geen web om hun prooien te vangen maar overmeesteren hen.
- De vrouwelijke spin kan 500 tot 2000 eitjes per keer leggen.
MEER INFO
Leefgebied:
De Steppen van Oost-Brazillië.
Uiterlijk:
Deze grote zwarte spinnen worden zo’n twintig centimeter lang, inclusief poten. Voornamelijk de mannelijke spin kan grote afmetingen aannemen door zijn langere poten. Het vrouwtje weegt al snel 100 gram.
Pas wanneer de tarantula volwassen is, krijgt hij rozerode haartjes op de poten, buik en kaken.
Gedrag:
Dit is geen spinnetje om zonder handschoenen aan te pakken. Ze zijn heel snel, kunnen erg agressief uit de hoek komen en worden vrij groot (tot wel 25cm lang).
Wanneer ze zich bedreigd voelen werpen ze brandharen af die sterk irriterend zijn. Daarnaast hebben ze gifkaken (cheliceren) waarmee ze kunnen bijten. Dit doen ze enkel als het echt nodig is, maar zelfs de mens kunnen ze zo ernstige verwonden. Vooraleer ze bijten proberen ze de vijand af te schrikken door op hun achterste poten te gaan staan en zich op deze manier groter te maken.
Voortplanting in de natuur:
De mannelijke spin zal tijdens het broedseizoen sperma op een web werpen. Met zijn pedipalpen neemt hij het op en gaat op zoek naar een vrouwtje. Wanneer hij een vrouwtje heeft gevonden dat ontvankelijk is, gebruikt hij de haken op zijn voorpoten om het vrouwtje te fixeren aan de gifkaken. Hierdoor voorkomt hij dat het vrouwtje hem overmeestert en opeet. Tenslotte ledigt hij beide pedipalpen één voor één in de onderkant van de buik van het vrouwtje. Na de paring achtervolgt het vrouwtje de mannelijke spin, indien hij te traag is, wordt hij opgegeten. Dit doet ze om de toekomstige embryo’s te beschermen.
Bedreiging:
De Lasiodora parahybana werd nog niet door het IUCN geclassificeerd.
Bronnen:
www.wikipedia.org
www.iucnredlist.org