Bruinbehaard gordeldier Chaetophractus villosus

Dieren in onze sanctuary

Arnold (Mannetje)

Geboortedatum

17-02-2008

Datum opgevangen

08-10-2015

Arnold werd bij ons opgevangen na een faillissement van een dierentuin in Nederland. Toen we zijn papieren onder ogen kregen, zagen we dat hij al op vier verschillende plaatsen gezeten had voor hij in het failliet gegane dierenpark leefde. Nu kan Arnold heerlijk rustig genieten van een permanente thuis hier in De Zonnegloed.

Kenmerken

Grootte:

22 - 40 cm (staart 9 - 17 cm)

Voedsel:

Insecten, wormen, eieren, kuikens, muizen

Gewicht:

1 - 3 kg

Leeftijd:

14 jaar/ans/years

Draagtijd:

2 - 2.5 maanden/mois/month

Status:

Niet bedreigd

Familie:

Gordeldier bruinbehaard

Leefomgeving:

Graslanden, savannes en woestijnachtige gebieden

Leefgebied:

Argentinië, Zuidoost-Bolivia en Paraguay

Uiterlijk

Het bruinbehaarde gordeldier is te herkennen aan zijn pantser van hoornplaten en flexibele gordelbanden. Dit schild bedekt de rug en kop, terwijl de buik behaard is. De huid is bruin tot rosé van kleur, en de haren variëren van grijsbruin tot wit. De schedel is afgeplat en de tanden blijven hun hele leven doorgroeien. Het dier heeft sterke klauwen aan de voorpoten, die gebruikt worden om te graven en zichzelf te verdedigen tegen roofdieren.

Gedrag

Bruinbehaarde gordeldieren brengen een groot deel van hun tijd door in holen, die ze zelf graven. Ze gebruiken deze holen als schuilplaats tegen roofdieren en om extreme temperaturen te vermijden. In de zomer zijn ze vooral ’s nachts actief, terwijl ze in de winter vaker overdag op zoek gaan naar voedsel.

Voeding

Dit gordeldier is een opportunistische alleseter. In de zomer voedt het zich voornamelijk met insecten, wormen en kleine gewervelde dieren zoals knaagdieren en hagedissen. In de winter, wanneer er minder dierlijk voedsel beschikbaar is, eet het ook planten, wortels en vruchten. Het graaft zelfs onder karkassen om bij maden en larven te komen.

Habitat

Het bruinbehaarde gordeldier leeft in savannes, graslanden en woestijnachtige gebieden in Zuid-Amerika, met name in Argentinië, Zuidoost-Bolivia en Paraguay. Het kan tot op 1500 meter hoogte worden aangetroffen en is ook aanwezig in agrarische gebieden.

Voortplanting

De paartijd begint in september. Na een draagtijd van 60 tot 75 dagen worden meestal twee eeneiige jongen geboren, vaak een mannetje en een vrouwtje. De jongen worden geboren met een zachte, leerachtige huid die na verloop van tijd verhardt tot een schild. Ze openen hun ogen na 16 tot 30 dagen en beginnen na ongeveer 35 dagen vast voedsel te eten. Na 9 maanden zijn ze geslachtsrijp.

Bedreigingen

Ondanks jacht op het dier voor vlees en pantser blijft de populatie stabiel. De soort heeft een groot verspreidingsgebied en is goed aangepast aan verschillende omstandigheden. Hoewel boeren het soms als plaagdier beschouwen, komt het veel voor in beschermde natuurgebieden en wordt het door de IUCN als "niet bedreigd" geclassificeerd.